خانه‌ی جهانی ماه‌گرفتگان

مجموعه مستقل مردم‌نهاد فرهنگی، ادبی و هنری

راهنمای نویسندگان

راهنمای نویسندگان

شرایط پذیرش مقالات

  1. ویژگی‌های کلّی
  2. ارسال مقاله فقط از طریقِ ایمیل دبیرخانۀ فصلنامه امکان‌پذیر است و به هرگونه ارسال به شیوه‌ای‌ دیگر ترتیب اثر داده نخواهد شد. پست الکترونیکی دبیرخانة فصلنامه جهت ارسال آثار: magazine@mahgereftegi.com
  3. حفظ امانت در نقل اقوال و نظریّات دیگران ضروری است و باید با ارجاعِ دقیق به منبعِ اصلی همراه باشد؛
  4. مقاله، نقد و پژوهش، جستار، مصاحبه، شعر و داستانِ ارسالی به فصلنامه، نباید در نشریّه‌ای دیگر منتشر یا هم‌زمان به نشریّه‌ای دیگر فرستاده شده باشد؛
  5. سیاست فصلنامه در درج مقالات با رویکرد مطالعاتی- انتقادی است؛ لذا مقالاتی داوری می‌شوند که ساختار مقالات مطالعاتی، علمی- پژوهشی و مروری- ترویجی را داشته باشند.
  6. مسئولیت حقوقی مطالب و محتوای مقاله از جنبة صحت مطالب ارائه‌شده به عهدۀ نویسندۀ مسئول است و نشریه، مسئولیتی در این خصوص ندارد؛
  7. هر مطلب منتشرشده در فصلنامه بر پایة نظر نویسندة آن است و انتشار آن به‌منزلۀ قبول یا ردّ آن نیست؛
  8. نشریّه در ویرایش زبانی و فنّی مقاله، برطبقِ موازین علمی، آزاد است؛

از نویسندگان و مترجمان درخواست می‌شود به نکات زیر توجه فرمایند:

  • حجم مقاله و پژوهش ارسالی حداکثر ۱۵ صفحه، و حداقل ۵ صفحه باشد؛
  • نام و نام خانوادگی نویسنده/ نویسندگان و همچنین رایانامۀ نویسندۀ مسئول و شمارۀ تلفن همراه او حتماً در سامانۀ نشریّه ذکر شود؛
  • نویسنده در کنار مطلب ارسالی، می‌بایست علاوه بر تصویر خود، تصویری در ارتباط با موضوع متن ارسال کند؛ در غیر این صورت عوامل اجرایی در انتخاب تصاویر آزادند؛
  • در بخش مقالات، باید کلیة بخش‌های مربوط به یک مقالۀ علمی همچون عنوان، اسامی نویسنده/ نویسندگان، چکیده، مقدمه، پیشینۀ تحقیق، روش تحقیق، نتایج، بحث و نتیجه‌گیری و منابع، به‌طور استاندارد و کامل آورده شود.
  • در مورد ارسال جُستار، یادداشت و هر گونه مطلبی که ساختاری غیر از مقاله دارد، محدودیت واژگانی وجود ندارد و نیاز به اجرا و اعمال ساختار مقاله نیست. ذکر نام نویسنده، تیتر، سوتیتر و درج منابع در پایان مطلب الزامی است.
  • شیوه‌نامۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی ملاک و راهنمای دستور خط است. بهتر است نویسنگان محترم برای تسریع در کار بر اساس این شیوه‌نامه عمل فرمایند.
  • همۀ نویسنده/ نویسندگان باید رزومة کوتاهی از خود در کنار نام نگارنده (در آغاز مطلب) به دست دهند.
  • اجزای مقاله
  • در بخش مقالات، چکیدۀ فارسی ( در حدود 200 تا 250 کلمه) در آغاز مقاله (با اندازۀ قلم 12) باشد؛
  • متن مقالات باید شامل مقدّمه یا پیشگفتار باشد؛
  • در بخش مقالات، نتیجه باید دربردارندۀ یافته‌های مقاله باشد؛

ویژگی‌های ویرایشی و نگارشی

به منظور تسریع در آماده‌سازی و ویرایش مقالات، توجه به نکات زیر الزامی است:

  • رعایت زبان فارسیِ معیار و نثر علمی و به‌ دور از عبارت‌پردازی‌های متکلّفانه؛
  • رعایت رسم‌الخطّ مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی براساسِ کتاب دستور خطّ فارسی تألیف علی‌اشرف صادقی و زهرا زندی مقدّم؛

شیوۀ تنظیم متن

  • عنوان اصلی مقاله با قلم 18 سیاه (Bold) و عناوین فرعیِ داخل متن با قلم 14 سیاه تنظیم شود؛
  • متن مقاله با قلم بی‌لوتوس ۱۴ و در قالب نرم‌افزار Word  ارسال شود؛
  • عبارات لاتین درون‌متنی با قلم Times New Roman  14 و اسامی و عبارات ضروری یا دشوارِ لاتین درپانوشت با همان قلم و با اندازۀ 10 تنظیم شود؛
  • ابتدای هر بند با 5/0 سانتی‌متر تورفتگی شروع شود. البتّه سطر نخست زیرِ هر عنوان نباید تورفتگی داشته باشد؛
  • در این موارد اندازة قلم 12 در نظر گرفته شود: چکیده، کلیدواژه‌ها، منابع پایانی، ارجاعات درون‌متنی و نیز عبارات توضیحی (که بین دو کمان قرار می‌گیرند)، نقل‌قول‌های مستقیم، شعرها (شامل ابیات و تک‌مصراع‌ها)، تاریخ‌های ولادت و وفات یا دورۀ حکومت و… (که بین دو کمان قرار می‌گیرند) و نیز محتویات جدول‌ها و نمودارها و توضیحات مربوط به آن‌ها و همچنین توضیحات تصاویر؛
  • شمارۀ پانوشت‌ها در هر صفحه باید با عدد 1 شروع شود؛
  • اشعار باید در درون جدول تنظیم شود؛
  • عناوین کتاب‌ها و دانشنامه‌ها و نشریه‌ها، با حروف کج (ایرانیک در منابع فارسی؛ ایتالیک در منابع لاتین) نوشته شود و عناوین مقاله‌ها داخل گیومه قرار گیرد.

شیوۀ ارجاع به منابع

  1. ارجاع درون‌متنی
  2. ارجاعات درون‌متنی در بین دو کمان و بدین‌صورت تنظیم شود:

نام خانوادگیِ نویسنده، ویرگول، سال چاپ اثر، دو نقطه، شمارۀ جلد و سپس خط کج / [چنانچه اثر جلدهای متعدّد داشته باشد]، شمارۀ صفحه. مثال: کوکبی، 1350: 3/ 59.

  • در ارجاعات درون‌متنی، چنانچه دقیقاً به همان منبع پیشین (یعنی همان نویسنده امّا به صفحه‌ای دیگر) ارجاع داده شود (یعنی، بین دو ارجاع، منبع جدیدی ذکر نشده باشد)، به‌جای تکرار نامِ آن منبع، از کلمۀ «همان» استفاده می‌شود؛ برای نمونه، در مثالِ کوکبی، بدین‌صورت: همان: 153. اگرهم عیناً به همان صفحه از همان منبع ارجاع داده شود، به ذکر کلمۀ «همان‌جا» در درونِ دو کمان بسنده می‌شود: (همان‌جا).
  • ارجاع منابع پایانی
  • در فهرست منابع پایانیِ اطّلاعات کتاب‌شناختیِ منابع فارسی و عربی  از آثار لاتین تفکیک شود؛
  • اطلاعات کتاب‌ها به این صورت در منابع پایانی بیاید:

نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار درون کمانک، نقطه، نام کتاب به صورتِ کج (ایرانیک در منابع فارسی؛ ایتالیک در منابع لاتین)، نوبت چاپ، محلّ انتشار، دونقطه، نام ناشر.

مثال: کوکبی، زهرا (1350 ش). مردم‌شناسی، چاپ اول، تهران: ارسطو

  • در اثر ترجمه‌شده: نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار درون کمانک، نقطه، نام کتاب به صورتِ کج (ایرانیک در منابع فارسی؛ ایتالیک در منابع لاتین)، نام و نام خانوادگی مترجم، نوبت چاپ، محلّ انتشار، دونقطه، نام ناشر.

مثال: براون، آیزایا (1398 ش). ریشه‌های غرب‌گرایی در ایران، ترجمۀ محمد دواوین، چاپ دوم، تهران: مشق شب

  • چنانچه نویسنده نامعلوم باشد، عنوان کتاب در آغاز قرار گیرد؛
  • چنانچه مؤلّفی دو یا چند اثر داشته باشد، در تنظیم فهرست آثارِ او، ضمن رعایت ترتیب الفباییِ نام آثار، در بابِ  آثار بعدیِ او، به جای نام نویسنده، ______________ بیاید.

مثال: کوکبی، زهرا (1350 ش). مردم‌شناسی، چاپ اول، تهران: ارسطو

       ________ (1363 ش)، فرهنگ مردم تهران، چاپ اول، تهران: علمی

در صورت نامعلوم بودن ناشر و محلّ و تاریخ نشر، به‌ترتیب از «بی‌نا»، «بی‌جا» و «بی‌تا» استفاده ‌شود.

  • اطلاعات مقاله‌ها به این صورت بیاید:

نام خانوادگیِ نویسنده، نام کوچک نویسنده، سال/ دورة نشریه درون کمانک، نقطه،  نام مقاله درون گیومه، نام نشریّه به صورتِ کج (ایرانیک در منابع فارسی؛‌ و ایتالیک‌ در منابع لاتین)، سال انتشار (با نشانة اختصاری «س»)، شمارة پیاپی (با نشانۀ اختصاری «ش»)، شمارۀ صفحۀ آغاز و پایان مقاله.

مثال: فتوحی، محمود (بهار 1392). «تعامل مولانا جلال‌الدّین بلخی با نهادهای سیاسی قدرت در قونیّه»، زبان و ادبیّات فارسی‌، س 21، ش 74، صص 49-68.

  • اگر تعداد نویسندگان مقاله دو نفر باشد، در بابِ نویسندۀ اوّل این‌گونه عمل می‌شود: نام خانوادگی مؤلّفِ اوّل، ویرگول، نام کوچک مؤلّفِ اوّل؛ و دربابِ نویسندۀ دوم این‌گونه عمل می‌شود: واو عطف، نام کوچک و نام خانوادگی مؤلّف دوم.

مثال: محمدی، کرم و زیبا وفایی (تابستان 1401). «مدارا در کنش صوفیان»، زبان و ادبیّات فارسی‌، س 11، ش 23، صص 20-31. .

اگر تعداد نویسندگان مقاله بیش از دو نفر باشد، ذکر نام نویسندۀ اوّل کافی است و پس از آن، در مقالات فارسی عبارتِ «و همکاران» و در مقالات انگلیسی عبارتِ «et al.» می‌آید.

  • در پایان‌نامه/ رساله: نام خانوادگیِ دانشجو، نام کوچک دانشجو، سال و ماه دفاع از پایان‌نامه درون کمانک، نقطه، عنوان پایان‌نامه درون گیومه، نام و نام خانوادگیِ استاد راهنما و ذکر عبارت «به‌راهنماییِ» قبل از آن، مقطع تحصیلی، نام دانشگاه.

مثال: اصغری، مریم، (بهمن 1376). «روابط ایران و چین در بیست‌سالة اخیر»، به‌راهنمایی علی مظلومی، دانشگاه تهران. .

  • در وبگاه: نام خانوادگیِ مؤلّف، نام کوچک مؤلّف، تاریخ درج مطلب در وبگاه (با ذکر سال و ماه و روز)، نقطه، عنوان مقاله یا نوشته (داخل گیومه)، نام وبگاه، نشانی الکترونیکی آن.
  • ارجاع به مطالب اینترنتی زمانی پذیرفته است که منابع مکتوب در آن زمینه موجود نباشد.

* تارنمای خانۀ جهانی‌ماه‌گرفتگان:

www.mahgereftegi.com

پست الکترونیکی رسمی فصلنامه:

info@mahgereftegi.com

آدرس صفحة اینستاگرام:

https://instagram.com/khaneye_jahani_mahgereftegan?igshid=MzNlNGNkZWQ4Mg==

نشانی کانال تلگرام:

https://t.me/Radio_mah_gereftegi