فصلنامۀ بین‌المللی ماه‌گرفتگی
نشریۀ مطالعاتی- انتقادیِ
سال اول/ شمارۀ سوم و چهارم
بخش شعر
✍شعری از امیر طاهری‌فهلیانی «اَمُرداد»
به‌پا می‌خیزم
از درون سياه‌چال تنهایی
انقلابی می.کنم
و تورا
از درون هجاهای
بلند و کوتاه مثنوی شب
پس می‌گیرم،
تا نور از ذهن‌های
به بند کشیده عبور کند
برخیز و به تماشا بنشین
که چگونه
در میان این‌همه
تشبیه و استعاره
لابه‌لای سطور کتاب‌های قطور
به سلول‌های تو برمی‌گردم
درست به‌سان قصه و ترانه
تا با اشاره چشمانت
از شش به قلب برسم
می‌بینی چگونه نامت
بر لب‌هایم نقش بسته است
و در
نفس‌هایم جریان دارد
خودت بگو
من در کجای تو نشسته¬ام
که به بلندای طلوع رسیده¬ام
تو ای
شبنم بامدادی
شمیم دلکش آزادی
با مژه‌هایت بتکان
واژه‌های شتاب‌زده را
تا شعر بپاشد
بر صورت شب
بر گیسوان بید
و بلند آوازه شوم
تا ارتفاع آسمان
ای مرهم زخم‌های نمور
به‌جا مانده
از سياه.چال
حالا که به مداوا نشسته‌ای مرا
با شکوفه لبت
گلستانی باش
رها از هجوم باد خزان
موارد بیشتر
شعری از شهرام شیدایی
شعری از مریم سیدافقهی
شعری از ماریا نقیب‌زاده