شعری از امیر طاهری فهلیانی

فصلنامۀ بین‌المللی ماه‌گرفتگی
نشریۀ مطالعاتی- انتقادیِ
سال اول/ شمارۀ سوم و چهارم

بخش شعر

✍شعری از امیر طاهری‌فهلیانی «اَمُرداد»

به‌پا می‌خیزم
از درون سياه‌چال تنهایی
انقلابی می.کنم
و تورا
از درون هجاهای
بلند و کوتاه مثنوی شب
پس می‌گیرم،
تا نور از ذهن‌های
به بند کشیده عبور کند
برخیز و به تماشا بنشین
که چگونه
در میان این‌همه
تشبیه و استعاره
لابه‌لای سطور کتاب‌های قطور
به سلول‌های تو برمی‌گردم
درست به‌سان قصه و ترانه
تا با اشاره چشمانت
از شش به قلب برسم
می‌بینی چگونه نامت
بر لب‌هایم نقش بسته است
و در
نفس‌هایم جریان دارد
خودت بگو
من در کجای تو نشسته¬ام
که به بلندای طلوع رسیده¬ام
تو ای
شبنم بامدادی
شمیم دلکش آزادی
با مژه‌هایت بتکان
واژه‌های شتاب‌زده را
تا شعر بپاشد
بر صورت شب
بر گیسوان بید
و بلند آوازه شوم
تا ارتفاع آسمان
ای مرهم زخم‌های نمور
به‌جا مانده
از سياه.چال
حالا که به مداوا نشسته‌ای مرا
با شکوفه لبت
گلستانی باش
رها از هجوم باد خزان