خانه‌ی جهانی ماه‌گرفتگان

مجموعه مستقل مردم‌نهاد فرهنگی، ادبی و هنری

محمد توکلی‌کوشار

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب
به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

شعری از محمد توکلی‌ کوشا

ظاهر می‌شوم بر نگاتیوی سوخته
بر چلیپای نگاه دختری هندی
که روی شیشه‌ها می‌رقصید
با آهنگی کردی

نی‌لبکی روانی صدایش را در سرش می‌اندازد
لباس مبدل‌ش را در می‌آورد
و در شویی عربی در بندری شرقی پهلو می‌گیرد
پهلوی تو آدم آدم دیگری می‌شود
بوی بهار نارنج می‌گیرد
صدای دلکش می‌آید
مرتاضی چشم بسته
رو به بادهای جهان فوت می‌کند
و رازی اساطیری را در گوش‌های رود زمزمه

از گوش بریده ونگوک خون می‌چکد
از سبیل‌های دالی خون
مورچه‌خواری عظیم فکش را بر زمین می‌کوبد
و اصوات دیوانه را در جهان جابجا می‌کند
کرم می‌ریزد واژه‌ای سخیف در دل متن
سیب زمینی‌خوارها به تالار حمله می‌برند
و بلندگو ‘ای ایران’ پخش می‌کند

از عقرب زبانی سرخ
سری سبز  بنفش می‌شود
و دون ژوآنی تریاکی
دودی مقدس را در هوا می‌پراکند

بر نگاتیوی سوخته
دختری هندی
کردی می رقصد

محمدتوکلیکوشا

اشعارمنتخبدر_سایت

سمیه_جلالی

شنبههایشعر

فصلنامهمطالعاتیانتقادیماهگرفتگی

خانهجهانیماه_گرفتگان