شعرهایی از سریــا داوودی حمـوله

شعرهایی کوتاه از سریا داودی حموله

1

من اگر تو بودم

گم می‌شدم

تا تو را بیابم

2

اگر تو نبودی

ماه

آسمان را به گندمی فروخته بود

3

اولین گلی

که شکوفه می‌کند

نشانی ما را می‌پرسد

4

حرفی از عشق به زمین افتاد

افتخار جاذبه

 به درخت سیب رسید

5

اگر تو نبودی

آفتاب‌گردان‌ها

از سمت دیگر عشق گریخته بودند

6

گیسوان من نبود

هر پرنده‌ای

زیر یک ستاره می‌خوابید

7

پیام کدام دهان است

نیلوفری

که در آواز گنجشکان می‌میرد؟

8

بعد از تو

همۀ رنگ‌ها را باد برد

و آن کبوتر حنایی میان کلاغ‌ها گم شد

9

هر پرنده‌ای که می‌خواند

نام ما را

زخمی می‌کند

10

عنكبوت بر آسمان تار مي‌تند

كو باراني

كه كهنگي دنيا را بشويد؟

11

پشت خواب‌های ماه

پلنگی

سایه انداخته

12

بعد از تو

چه کسی ماه را روشن می‌کند؟

آیینه  پر ‌می‌شود

از دروغ

13

من رنگ می‌گیرم

از بنفشه‌های محال

و هر روز

 زیباتر از آیینه می‌شوم

14

وقتی باد

به پرچم سرزمینی حمله می‌کند

کلمات

جز نشنیدن

به درد هیچ گوشی نمی‌خورند

15

هر جایی

تو گریه کرده‌ای

کودکان

برای چیدن انگور می‌آیند

16

ای خفته در خواب کهنۀ گل‌سنگ‌ها

اندوه

اندوه تنفس کدام گیاه بود؟

هر چه گشتیم

آن آواز سرخ را پیدا نکردیم

17

بعد از خودکشی کاج‌های زرد

ستاره‌ها

عمرشان را

به ما بخشیدند

18

زندگی

پر از سطرهای خالی‌ست

پیراهنم را

از هر چه نخواست بافت

19

گیسوان من نبود

هر پرنده‌ای

زیر یک ستاره می‌خوابید

20

از كدام نرگست

به ماه نگريستي؟

نام تو را

در كوچه‌هاي شهر افسانه كرده‌اند