شعری از حسین عطری

فصلنامۀ بین‌المللی ماه‌گرفتگی
نشریۀ مطالعاتی- انتقادیِ
سال اول/ شمارۀ سوم و چهارم

بخش شعر

✍شعری از حسین عطری

هوا را چه چیز جابجا می‌کند؟
یک هوایی از راه می‌رسد
و هوای مانده را هُل می‌دهد
یعنی آنکه می‌آید حال هُل دادن دارد
گرما دارد و ماندن برایش دشوارتر است
آنکه هُل می‌خورد اما
همان هوای قبلی‌ست
باری مزرعه را می‌رقصاند، باری دیگر دریا را
در همین جابجایی تخم حرف کاشته می‌شود
اولین گفت‌وگوی ثبت‌شده در تاریخ دربارۀ اوست.
در باد صدای “او” می‌آید
صدا می‌تواند در باد در آب در سنگ
و در هر چیزی بپیچد
یا از هر چیزی عبور کند
پس هوا با هوا جابجا می‌شود
بدون دخالت هر دیگری
و باد زاییدۀ گفت‌وگوی هواست، با هوایی دیگر
می‌آید و با خود، هم ارمغان دارد، هم تاراج
در این بین هر هوایی راه خود را می‌جوید
شاید زرد، شاید آبی

اما موج‌ها در گندم‌زار همان شعر را می‌نوازند
که در ساحل رقصیده‌اند.