خانه جهانی‌ماه‌گرفتگان (NGO)

مجموعه مستقل مردم‌نهاد فرهنگی، ادبی و هنری

جمعه‌ها با معرفی فیلم و کارگردان(جلسه ۷۵: معرفی فیلم مانیفستو به کارگردانی جولیان رزفیلد)

جمعه‌ها با معرفی فیلم و کارگردان

این بخش توسط نویسنده، منتقد و پژوهشگر سینما جناب امیرحسین تیکنی  ارائه می‌شود.

جلسه ۷۵

فیلم: مانیفستو
کارگردان: جولیان رزفیلد
۲۰۱۵

فیلم مانیفستو (Manifesto) به کارگردانی جولیان رزفیلد، اثری است در مرز میان سینما، هنرهای تجسمی و ویدئو آرت که ساختارش با روایت‌های کلاسیک فاصله‌ای بنیادین دارد. این فیلم نه داستانی خطی دارد و نه شخصیت‌هایی تعریف شده؛ بلکه بر پایه‌ی مجموعه‌ای از ۱۲ بیانیه‌ و مانیفست‌ هنری، فلسفی و سیاسی قرن بیستم بنا شده است و هر بخش چونان قطعه‌ای مجزا، در کنار دیگری، یک کولاژ چندصدایی می‌سازد. رزفیلد با این روش، ساختارهای مرسوم روایت را می‌شکند و سینما را به عرصه‌ای برای بازاندیشی در باب زبان، تاریخ هنر و نقش اندیشه در حیات معاصر بدل می‌سازد. در این میان، بازی خیره‌کننده‌ی کیت بلانشت، که در دوازده نقش متفاوت ظاهر می‌شود، روح زنده‌ی این اثر را شکل می‌دهد. او از معلم مدرسه و مجری اخبار گرفته تا بی‌خانمان، عروس، کارگر کارخانه و حتی پرفورمر آوانگارد را با چنان قدرت و انعطافی بازی می‌کند که هر شخصیت نه تنها حامل یک مانیفست، بلکه مجسمه‌ای زنده از ایده‌ها و شورهای متکثر هنری می‌گردد. حضور بلانشت، به‌سان پلی میان متن و تماشاگر، به فیلم هویت سینمایی و در عین حال نمایشی می‌بخشد. بازتاب مانیفستو در میان منتقدان، آمیزه‌ای از تحسین و بحث‌های انتقادی بوده است. بسیاری آن را اثری جسور و اندیشمندانه دانسته‌اند که مرزهای سینما را فراتر می‌برد و برخی نیز آن را تجربه‌ای دشوار و آوانگارد ارزیابی کرده‌اند که بیش از هر چیز برای مخاطب آشنا با تاریخ هنر معنا می‌یابد. با این همه، اجماع کلی بر این است که مانیفستو به مدد بازی شگفت‌انگیز بلانشت و ساختارشکنی خلاقانه‌ی رزفیلد، جایگاهی خاص در سینمای معاصر یافته است؛ اثری که نه به دنبال سرگرمی، بلکه در پی بیدار کردن ذهن و برانگیختن گفت‌وگویی تازه درباره‌ی هنر و مانیفست‌های آن است.

 

 

#جمعه_ها_با_فیلم
#مانیفستو
#جولیان_رزفیلد
#امیر_حسین_تیکنی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان
#فصلنامه_ماه_گرفتگی