خانه‌ی جهانی ماه‌گرفتگان

مجموعه مستقل مردم‌نهاد فرهنگی، ادبی و هنری

شنبه‌ها با شعر (شعری از شهین راکی)

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب
به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

شعری از شهین راکی

 

حالا  بر آب  ایستاده ام
و آب  مرده است
و حرکت  هم
و تابوت  روی آن
در هیبت مرده ‌گان
راه می رود

و  آنی ،
که  همچنان
با لبان نیلوفری
گرم می‌خندد
خداست

آری  ،
شعر   پیشگوست
مثل خواب مادر
که  می‌دید
با  تار و پود تن
قدِ ِ  قامتم
جامه  می‌بافم
تا  لحظه
در بیهودگی اش
نمیرد
و  به جرم  گفتن  آنی
که باید  پنهان  می‌ماند
خوار  و نزار
مرا
در شهر می‌گردانند

این آفتاب
با  پاهای  بلند
و عمری  دراز
از کنار بن بست های  بسیار ،
چه خاموش می‌گذرد
تا زمین
از خود  نریزد
و در حرکات پنهان
وضعیت  ثابت‌ش  را
به دروغ
عنوان  دارد

آنچه ما را  می‌آزارد
حس  خاموشی ست
که هر بار  نفس بکشد
آگاه
و  سپس،
از پای مان می‌اندازد

من همه را
و تو را
و  آنچه  گفته ام را
خواب دیده ام

 

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:
https://t.me/MAHIGOOLI

 

#شهین_راکی
#اشعار_منتخب_در_سایت
#سمیه_جلالی
#شنبه_های_شعر
#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان