خانه‌ی جهانی ماه‌گرفتگان

مجموعه مستقل مردم‌نهاد فرهنگی، ادبی و هنری

شنبه‌ها با شعر(شعری از سامان شهیدی)

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب 

به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

شعری از سامان شهیدی

 

کاش‌های منکوب

بر کول‌ها گوژ شده/سرها به زمین مُهر

که ماه نیافتد در کاسه‌ی گداییِ صورت‌ها

حسرتهای گوژتر و سر ساییده‌تر بر آستان

تا کمرکشِ دستهای بغل سُست شود/حتا اگر بر زانو که ایستد

 

کوتوله‌شده‌ها را نه رسولی نه اراده‌ای

که فرو تن شده در چاه را بالا نمی‌توان کشید/از عمیقِ انزوا بیرون نمی‌توان پرید

تلنگری معلق بایدش در مه‌آلودِ مغزهای طبله‌کرده تَ تَ تق تق تق باشد

و نپریدن را پُتکِ پس چرا؟

 

امید  آماس  نیست هنوز

هاااااااای برآیدو

حبس  نفس  نشود

 

کوبیدنت منت

لاجوردی‌ها حبل‌المتینِ بدن

جلوسِ مجاهدانه‌ی تن به تن

آسمان به چشمها  نزدیکتر

تا حلول را در کاسه‌های گدایی اراده دق کنند

و گاهواره‌ها

آستان شدن را   جان می‌دمند

 

 

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:

https://t.me/MAHIGOOLI

 

#سامان_شهیدی

#اشعار_منتخب_در_سایت

#سمیه_جلالی

#شنبه_های_شعر

#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی

#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان