شنبه‌ها با شعر
اشعار منتخب
به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی
اشعاری از مهری رحمانی
شعر اول:
دارد تاریکی‌ام بالا می آید
در خاموشی شمعی که من
به کجای این شبِ آویزان خیره
سایه ای قدم زنان ماه را سوت می‌کشد
انگار یک عده کویر افتاده‌اند به جان جنگل
خزه‌های پیچیده در مرجان‌های خرچنگ زده
در بطنِ هیولای ماهیخوار
ماهی‌گیری خالی نگاه می‌سوزاند
در توری تهی
کسی اسم شب‌اش را نمی‌داند
تمدن باجی در پنت هاوس
از کمدی عاشقانه ، از درام لبخند تا قهقهه
تراژدی خوشبختی در چکه های شور حقیقت
نه خوشیِ دایره ، نه حسن نیتِ حلقه
” آری “گویی به تو را ” نه ” زیست می‌کند
بعد از پل‌هایِ گذشته ، خراب نوبتِ فرداست
با جمجمه‌های ضخیم و قلبی سرد
آنک انسان باخدای نازک تن و بی‌رمق
تردیدِ فلسفه اخلاقِ نارسی سیزم
گره گره کور شده‌اند چشمهای تهی
در آگاهی من از تو تاریک می‌شوی
در کشفِ روشنِ پندار ای توهمِ خلاق!
روحی با حس و اندیشه
یک لقمه از جهان سهم عالمِ من است
محاط به دیوارهای ضخیم
اسم شب‌ام را کسی نمی‌داند
شعر دوم:
تیری در زوزه‌ی گرگ.. تمام!
گوسفندها آماده‌اند برای ذبح تو
تیری در شاهرگ مشترک اس اس…
تاک‌های کهنه آماده‌اند برای جام زهر
حمله‌ی عزرائیل به اقصا
خاموش با جنگل می‌سوزد
توبره در کاهدان
شاخه ای از پریمات‌ها آدم شدند/نشدند
خطای طبیعت
تیری کمانه کرده به خود !
لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:
https://t.me/MAHIGOOLI
#مهری_رحمانی
#اشعار_منتخب_در_سایت
#سمیه_جلالی
#شنبه_های_شعر
#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان
موارد بیشتر
شنبه‌ها با شعر(شعری از سامان شهیدی)
شنبه‌ها با شعر(شعری از ندا صفریِ منجزی)
شنبه‌ها با شعر(شعری از فرزانه قوامی)