شنبه‌ها با شعر
اشعار منتخب
به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی
شعری از نازنین نظام‌شهیدی
اما بر بال‌های این بلندی ایستادم
و شهر تهی بود
حال که از غار برگشته‌ام با چند درهم از آن سیصد سالِ پیش
که نان و شرابی که این‌همه قرنِ گرسنه را بنوشاند
با سکه‌های از یاد رفته
و شهر تهی
و ما که گرسنه‌گانی جاودان بودیم
برکه‌ای یا خنجر
و طرح ورم‌کرده‌ی ما در آب…
یا در بستر
به هیات زنی برفی که در افق مرده است
روی انحنای کوهستان و زیر غلظت ابر
تا بادها به یادش بیاورند
وقتی نبوده است!
اعماق دریا،
ریشه‌های مواج،
اعماق آسمان،
بادهای کیهانی،
و این حرکت ابریشمین ما
که پیچانیم
چه کسی سکان را به دست داشت؟
دریای فنیقیه سرخ می‌نمود!
ما گم شدیم؟
به‌راستی این برهوت کشتی ما را رهبری می‌کرد؟
دریا تمام شده است!
و کشتی بر جاست!
در قفسی از گرده‌ها و انحنای استخوان‌های نمک سود
تجارت می‌کردیم
ابریشم را برابر بانو بردیم
و سیصد سال ماندیم در خوابی که دانشی به شما می‌بود
قطب‌نما مرگ را نشان می‌داد
شما زیبایید
و من می‌خواهم یک‌بار دیگر برای عشق جان بدهم
روی عرشه‌ی کشتی که رو به خط لرزان مرگ پا می‌کشد
و امواج آرام است
و امواج طلاگون است
و امواج از جنس ماسه‌های کهن‌سال است
مرگ خواهد بود اما شما زیبا خواهید بود
اکنون آب‌ها و گردش زنبق‌گون و اطلس رفتارشان
با آه‌هایی سرد، با دستمالی برای تکان دادن
هیچ‌گاه نیستید
کشتی به ماسه نشسته
قطب نما ایستاده است
و سمت موعود همین‌جاست.
لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:
https://t.me/MAHIGOOLI
#نازنین_نظام‌شهیدی
#اشعار_منتخب_در_سایت
#سمیه_جلالی
#شنبه_های_شعر
#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان
موارد بیشتر
شنبه‌ها با شعر (شعری از رسول رضایی)
شنبه‌ها با شعر (شعری از ابوالفضل حکیمی)
شنبه‌ها با شعر (شعری از ایمان جانباز)