خانه‌ی جهانی ماه‌گرفتگان

مجموعه مستقل مردم‌نهاد فرهنگی، ادبی و هنری

شنبه‌ها با شعر (شعری از سامان شهیدی)

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب
به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

شعری از سامان شهیدی

چشم‌بندی بود، یکی‌درمیانیِ چراغ‌ها همیشه

خاکستری شده موها
روحِ سوخته‌ می‌بارد/انگار بالاتر گُر گرفته‌اند
که هر روز می‌تواند سقوطی باشد به اوینِ بدن

زخم چگونه باز شد ناجی لاجوردی؟!!
که در حوضچه‌های جان‌پناهی‌ات
قرمزشده‌ها شنا می‌کنند فقط
مگر چتر نبودی؟
حالا که خفه/سیل‌بندمان ترک خورده/نشت می‌دهی!!
در طبله می‌کند زمین هم/انسان رویاندنی‌است
هرزهایش بیشتر
از حوضچه‌های قرمز مکیده/بیشتر هم می‌شوند
و برای ایستایی‌اش هربار به هرزه‌های بیشتری پناه برده‌است
که هر روز می‌تواند سقوطی باشد به اوین بدن

خاکستری شده‌ایم
ذهنِ لو داده دود می‌‌دهند
تن تن‌‌داده به سوگِ صورتش چراغ گم می‌کند
و سقوط /هربار که اوینی شود
برای خودش خاموشی زده است

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:
https://t.me/MAHIGOOLI

#سامان_شهیدی
#اشعار_منتخب_در_سایت
#سمیه_جلالی
#شنبه_های_شعر
#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان