شنبه‌ها با شعر (شعری از مریم صفری)

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب
به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

شعری از مریم صفری

بغل کن گریه می‌خواهد دلم در دنج آغوشت
پر از دلتنگی‌ام، بار عذابم مانده بر دوشت
بغل کن خسته‌ام از بی تو بودن بی تو خوابیدن
بغل کن قصّه می‌خواهد شب از لب‌های خاموشت

کسی غیر از تو با چشمش مرا رامم نمی‌خواهد
به غیر از با تو بودن حسی آرامم نمی‌خواهد
زمین می‌لرزد از غوغای رقصی زیر پاهایم
زمان یار است و از این قصّه ناکامم نمی‌خواهد

کنارت می‌زنم بر طبل بی‌عاری جهانم را
بزن پیمانه‌ای دیگر بگردان استکانم را
دو دستت را به گرمی حلقه کن اطراف دنیایم
نگاهم کن! فقط اینگونه می‌بندی دهانم را

بگیر از من نشان هرکسی را داده آزارم
من افتادم زمین، از زیر پا برگرد و بردارم
نبین آرام و عاقل بین مستان می‌زنم لبخند
برای عشق ورزیدن رخ دیوانه‌ای دارم

برقصانم میان مردمی که دست در دستند
برقصانم نترس از نام و ننگش دیگران مستند
چرا باید بپوسانی خودت را زیر ناکامی
برای چند بدخواهی که هرکاری کنی هستند

بیا با من برقص و زیر گوشم گرم نجوا کن
بیا با دست خود رمز از غرور دکمه‌ها وا کن
بیا لبهای داغت را بزن بر شانه‌ی سردم
خودت را مثل من در تنگی پیراهنم جا کن

به بدخواهان بگو ترسی مرا از قصّه‌بافی نیست
بزن خنجر که در من اصلا احساس تلافی نیست
تمام جام‌های نیمه را بردار و سرهم کن
برای حالِ خوبِ امشب این پیمانه کافی نیست

چه خواب‌آلودی آرام و دلچسبی‌ست در مشتت
کسی عاشق‌تر از من نیست اینجا، پیش رو، پشتت
همین حالِ خوش امشب جان من را ساده می‌گیرد
تو را هم از کجا معلوم شاید پیش من کشتت

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:
https://t.me/MAHIGOOLI

#مریم_صفری
#اشعار_منتخب_در_سایت
#سمیه_جلالی
#شنبه_های_شعر
#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان