شنبه ها با شعر (شعری از رزا جمالی)

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب
به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

شعری از رزا جمالی

فلک شکافت
جهان گشوده شد
بانگی بلند برآمد بر تمام کنگره‌ها
سفیر شادی زد
طنین گرفت
نگاه کن
که آن کبوتر رمیده بازآمد
الهگان که قهر کرده بودند از این سرزمین
بازآمدند گروه‌گروه، جفت‌جفت، فرشتگان
پریان حلقه زدند دست در دست
می‌خوانند و می‌خندند
می‌گردند و می‌چرخند
ضرب گرفتند مردم ایرانشهر
که این جشن به پایان نمی‌رسد

و این چه کسی‌ست
که دوهزار سال گریه کرده‌ست بر دامنم؟
کیست که خون گریسته؟
می‌گرید مدام
همیشه گریسته است
چه شیونی‌ست
که زمین را شکافته؟
هنوز می‌گرید:
«این کیست که سیمرغ را سر بریده
جهانی ساخته از دروغ؟»
جز آه نمانده بر این زمین
پلک بستم بر این‌همه زشتی
و پلیدی

اما تو هزاران سال باریدی
آن دم که بند آمدی
جهان عوض شده بود
خاکستری به جا مانده بود از نقش آن دیو
پریان آمده بودند
و آن درخت شکوفه داده بود

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:
https://t.me/MAHIGOOLI

#رزا_جمالی
#اشعار_منتخب_در_سایت
#سمیه_جلالی
#شنبه_های_شعر
#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان