شعری از مجید شفیعی

فصلنامۀ بین‌المللی ماه‌گرفتگی
نشریۀ مطالعاتی- انتقادیِ
سال اول/ شمارۀ سوم و چهارم

بخش شعر

✍شعری از مجید شفیعی

حوا منم
حوا منم
خوني كه از شقيقه شكافته آدمي
آمده‌ام
تا
بريزم بر قلم بي‌خونت
كه بركاغذ غاري بكشي
كلمات را در آن پنهان كني
قطره‌اي از مرا در نامه‌اي روشن
نگه دار
هنگامي كه برگردي
ريواس‌ها
راه خانه را به تو نشان می‌دهند

حوا منم
حوا منم
زیر نگاه هیز دست‌های عصر
تبخالی
افتاده بر لبان غروب
با زنبیلی پر از زهرخند پرتقال و بِه
در بازار سیب‌هایی که از شرم
سرخ گشته‌اند