شنبهها با شعر
اشعار منتخب
به کوشش دبیر شعر: سمیه جلالی
شعری از فهیمه مصدرالامور
عروس مردگان شدهام
جام سرمهام خالی مانده،
چشمهایم سو ندارد، تاریکخانهایست که لشکر اشکها لگدمالشان کرده.
بوی بادام سوخته بلند است،
نقشی از سیاهی بادام به دیدگانم بکِش.
کبودی گونهام را نشانه بگیر،
برایم سرخاب بیاور.
به گیسوان صاعقهزدهام، خِضاب بنشان.
لبهای سرخم؛ بالش بوسههای صلحت میشوند:
سفیدِ سفیدِ سفید.
بر چشمهایم زردابهای از خورشید بیاور،
باریکهای از نور بچکان.
عروس مردگان شدهام
سفرهی دل خالیست؛
مژگانم را نوبرانه بکار
با قطرههایی از اشک یخزده.
وَسمه را طاق دو دیده کُن،
تابِ ابروان درهمم به کِشتی میماند.
این تابوت؛ آغوش دلتنگیست!
لباس سفیدم را تا میزنم تا تبِ سرد غزلهایت رگ کند.
برایم نگار بیاور،
عروس مردگان شدهام
دعایی بخوان تا دستهایت را بیدرد بگیرم،
دستت به دامان دلم بند است.
جای شراب و بابونه و شعر خالیست،
نشان سرخ لبم روی سینهات خالی…
عروس مردگان شدهام
کبوتری بنشان برای آزادی نگین حلقهی دستم.
بعد از این جهان، جامه پاره کن؛
بدران هرآنچه بوی پیراهن میدهد!
غسل تعمیدم باش،
یک نفس، یک آن
پیالهای بریز به ثواب ابروهایم.
چشمهایم خواب دارند، بیدارم کن.
برایم یک قلم بیاور
روی پیشانیت خواهم سرود:
تاوان عشق؛ مُردگی است!
جایش همیشه سرخ خواهد ماند، نقره داغ.
عروس مردگان شدهام
عقیق و دُرّ یمانی در انگشتهای کبودت نشسته.
برایم انار بیاور، چوب درخت انار؛
بگذار زیر بازوانم تا تلقین وحشت بخوانم:
وکالت میدهم به سردی روحِ دستانت
تا آغوشت را سایهی سرم بگذاری.
تکانم نده،
من هنوز زندهام؛
این خاک برای ما خانه نمیشود.
عروس مردگان شدهام
تور سفیدی به زیر موهایم تا آسمان آزادی، جاریست.
پریشانشان میکنم تا رگههای طلایی را با چشمهای سرد و خیرهات ببینی.
چه زیبا با مرگ لبخند میزنی!
برایم شانه بیاور؛
این مرواریدها را که میبینی از صدف موهایم ریخته
دستی که بکشی، زمین سفید میشود از مروارید.
عروسی خوبی شد.
حالا بخواب!
چشم که برهم بزنی، من هم آنجایم.
زیر شال ابریشمی پلکهایت، پَرِ تبرّک ققنوسی را کاشتهام که از خاکسترش؛
جهانی به پا میخیزد،
سفید، همچون عروس مردگان.
لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماهگرفتگی:
https://t.me/MAHIGOOLI
#فهیمه_مصدرالامور
#اشعار_منتخب_در_سایت
#سمیه_جلالی
#شنبه_های_شعر
#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان

موارد بیشتر
شنبهها با شعر(شعری از سایه باقری)
شنبهها با شعر(شعری از مجید عطاری)
شنبهها با شعر(شعری از الهام گردی)