جمعه‌ها با معرفی فیلم و کارگردان(جلسه ۷۷: فیلم سلام بر اندوه به کارگردانی دورگا چیو-بوز)

جمعه‌ها با معرفی فیلم و کارگردان 

این بخش توسط نویسنده، منتقد و پژوهشگر سینما جناب امیرحسین تیکنی  ارائه می‌شود.

جلسه ۷۷

فیلم: سلام بر اندوه

کارگردان: دورگا چیو-بوز

Bonjour Tristesse

2024

فیلم سلام بر اندوه ساخته‌ی دورگا چیو-بوز، نخستین تجربه‌ی بلند این فیلم‌ساز است که با نگاهی شاعرانه و مینیمال، یکی از مشهورترین رمان‌های ادبیات فرانسه نوشته فرانسواز ساگان را بازآفرینی کرده است.

چیو-بوز در این اثر نشان می‌دهد که به تکنیکهای منحصر به فرد خودش در خلق‌ تصاویر تسلط پیدا کرده است. در نقش‌های اصلی، لیلی مک‌اینرنی در نقش سِسیل، بازیگران سرشناسی همچون کلیس بنگ در نقش پدر و کلوئی سِوینی در نقش آن حضور دارند.

سلام بر اندوه داستان تابستانی در جنوب فرانسه است؛ جایی که سِسیل، دختر نوجوانی، همراه پدر و معشوقه‌ی پدر روزهای سرخوشانه‌ای را می‌گذراند. با ورود زنی از گذشته‌ی پدر، این ریتم دلخواه به هم می‌ریزد. آن زن با حضورش شرایطی را به وجود می‌آورد که سِسیل با آن مشکل دارد. میان گرمای آفتاب، موج دریا و بازی‌های احساسی، آرام‌آرام پرده‌ای از حسادت، ترس و ناآگاهی شکل می‌گیرد و تابستانی که آغازش با خنده و نور بود، به پایانی در سایه و اندوه می‌رسد.

فیلم سلام بر اندوه بیش از هر چیز روایتی از گذر از بی‌گناهی به خودآگاهی است؛ لحظه‌ای که نوجوان درمی‌یابد آزادی و خوشی نیز بهایی دارند. کارگردان با بهره‌گیری از رنگ‌های درخشان، نورهای نرم و سکوت‌های طولانی، جهانی می‌سازد که در آن طبیعت، آیینه‌ی درون انسان است. گرمای تابستان، به‌سان تب درونی شخصیت‌هاست و دریا، بازتاب بی‌قراری و میل به رهایی. سِسیل در میانه‌ی دو جهان ایستاده است: جهان بی‌پروا و بی‌قاعده‌ی پدر و جهان خردمند و آرام زنی که تازه وارد شده است. تضاد میان این دو دیدگاه، درون او را می‌سوزاند و اندوهی به‌جا می‌گذارد که با هیچ سخنی آرام نمی‌گیرد. چیو-بوز در این فیلم داوری نمی‌کند؛ تنها نگاهی انسانی و صادقانه دارد به لحظه‌هایی که انسان درمی‌یابد زندگی چیزی میان لذت و پشیمانی است.

سلام بر اندوه نخستین‌بار در جشنواره‌ی جهانی تورنتو نمایش داده شد و با استقبال گرم منتقدان روبه‌رو گردید. بسیاری از آنان، فیلم را تجربه‌ موفقی در سینمای شاعرانه دانستند که با ریتمی آهسته و تأمل‌برانگیز، حس سرگشتگی و اندوه جوانی را زنده می‌کند. بازی ظریف لیلی مک‌اینرنی مورد تحسین ویژه قرار گرفت، چراکه توانسته است همزمان معصومیت، شور و حس گناه را در چهره و رفتار خود بنشاند. برخی منتقدان نیز اشاره کرده‌اند که فیلم، بیش از روایت داستان، نوعی مراقبه‌ی تصویری است؛ سفری آرام در میان نور و سکوت، میان میل و حسرت.

سلام بر اندوه فیلمی است درباره‌ی تابستانی که هیچ‌گاه از ذهن نمی‌رود؛ درباره‌ی لحظه‌ای که انسان درمی‌یابد شادی و اندوه، دو چهره از یک اتفاق‌اند.

لینک تلگرام ارتباط با مدیریت بخش معرفی فیلم:

https://t.me/AmirHTeekany

#جمعه_ها_با_فیلم

#سلام_بر_اندوه

#دورگا_چیو_بوز

#امیر_حسین_تیکنی

#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان

#فصلنامه_ماه_گرفتگی