شنبه‌ها با شعر(شعری از محبوبه ابراهیمی)

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب

به کوشش دبیر شعر: سمیه جلالی

شعری از محبوبه ابراهیمی

 

“موهای سوخته، انار کال”

از مجموعه شعر

خواب‌ریس‌ها

 

 

 

من مرده‌ام

و در رگ‌های شهر

انارهای نارس می‌جوشند

کوچه‌ها

موهای بافته‌ی دخترانی‌اند

که باد

کوک‌هایشان را پاره کرده است

 

مرده‌ام

و استخوانم

در دیوارها تَرَک انداخته

دیوارهایی که هر شب

خوابِ مردم را زندانی می‌کنند

 

و صدای گلوله

در دانه‌های انار می‌پیچد

و از چشمانم

مانند میدان‌های بی‌نام

خاک سرریز می‌شود

 

مرده‌ام من

و خیابان‌ها

موهای سوخته‌ی دختران‌اند

که قاتل قفل‌ها شده‌اند

و هنوز بوی باران

از پیراهنِ خیسِشان بالا می‌رود

آوازشان در گلویم

خِرخِر است در لحظه‌ی آخر

 

من مرده‌ام

اما هنوز

هر دهان بسته

دهانی است

که فریاد را می زاید

و مرگم،

چیزی‌ست شبیه آینه:

هر که در آن نگاه کند

خود را می‌بیند

و جهان

با هر ترک ترشی

دوباره کال می‌شود.

 

 

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:

https://t.me/MAHIGOOLI

 

#محبوبه_ابراهیمی

#اشعار_منتخب_در_سایت

#سمیه_جلالی

#شنبه_های_شعر

#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی

#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان