شنبه‌ها با شعر(شعری از پریسا امامی)

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب

به کوشش دبیر شعر: سمیه جلالی

شعری از پریسا امامی

 

رگ‌ به رگ‌ ِجانم آغشته به تو

می‌وزی و

می‌‌پریشی عادتم را به تنهایی

ای مستی ِ کاویده

بخواه

عطر تنم را برایت بفرستم

.

 

رفتنت را نگاه می‌کردم و

شاخه‌ای از دهانم می‌رویید

تا لاشه‌ی پرنده‌هایش را در آغوش بگیرد

حرف نمی‌زدم و کلمه

ریگی بود که در دهانم می‌چرخاندم

حرف نمی‌زدم و دست‌هایت پر از کلمه بودند

فرو‌رفته در پلک‌هایم

.

ای رنج برگزیده‌ی من

دلم گردن ِ آهویِ به تماشا بلند

دلم گله‌ی آهو‌ها

رمیده بر پوست ِ تنت

رغبت ِ جاری  و درنگ‌ِ برهنگی

در بیغوله‌ی ران‌ها

انگشتات، فاتحان

جادوی کهنه‌ای که

باکرگی را به من بازمی‌گرداند

.

شیء در تاریکی‌ می‌رقصد

چونان که من

اشیا در تاریکی هم‌آغوش می‌شوند

چونان که با من

ابایی نداشتم در آغوش بگیرم

تنی را با روح‌ ِ رحلت یافته

من پای مردگان بسیاری را شسته‌ام و

جان‌های به مرگ‌باخته را لمس‌کرده‌ام

.

می‌‌خواهم تنم را دربیاورم

دراز بکشم در گلویِ نهنگِ بی‌جفت

و لانه‌ی مدام ِ پرنده‌های تو باشم

 

 

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:

https://t.me/MAHIGOOLI

 

#پریسا_امامی

#اشعار_منتخب_در_سایت

#سمیه_جلالی

#شنبه_های_شعر

#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی

#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان