فصلنامۀ بین‌المللی ماه‌گرفتگی
سال سوم/ شمارۀ نهم/بهار ۱۴۰۴
بخش شعر
دبیر : سمیه جلالی
شعری از مریم محمدیان
ناگهان یک درخت راه افتاد به سرش زد که دشت را ببرد
دشت می‌رفت و آهوانه‌ترین شکل آهو نرفت همراهش
خال‌کوبی‌ست روی سینه‌ی دشت سم آهو که رفته بود و نرفت
دشت زل زد به سوگواری خود، سم آهوست در چراگاهش
در خم پلک کشته‌ی سهراب بسته لیلا به شاخ آهو…آه
زهرة القند را بپاشم اگر آسمان می‌گریزد از ماهش*
هی! تو! بهرام اردبیلی های!
پات‌و از شعر من بکش بیرون
اشک از هرکجام می‌ریزه
یه درختم که مونده تو بارون
هی! تو! بهرام اردبیلی های!
کو قبیله‌ت؟ کجاس اونجا که
عشق یعنی شعور ضمنی آب؟
عشق وهم شراب تو و تاکه*
آه! بهرام! واقعاً لیلا
مژگانی درازمدت داشت؟
مثلاً از چه ساعتی تا کِی
از تماشات چشم برمی‌داشت؟ *
دِ بگو اون گلی که پنج پرک
در حوالی هفت پرچم داشت
زهرِ هفت تا زبون دوروبرش
هیچ ربطی به حال «مریم» داشت؟*
حال من که شراب می‌کنمش
تا به مستی‌ت باز ادامه بدی
شیشه‌ی عمرم‌و به آب بده
که به ساحل دوباره نامه بدی
که به این زندگی جنازه بدی
که به مستی‌ت جون تازه بدی
که به مستی‌ت باز ادامه بدی
حال‌و روز من‌و نمی‌بینی؟
چن دفه باید این‌و گفت به تو؟
یه درختم که مونده تو بارون
فال سعدی بگیر و بعد برو
+موی لیلاست بافه‌ی کفنم
پس نگاهم کن و بمیرانم
-برو بهرام! این زن آشفته‌س
بذا سعدی بخونم امشبه رو
«هر که بی‌دوست می‌برد خوابش
همچنان صبر هست و پایابش
خواب از آن چشم، چشم نتوان داشت
که ز سر برگذشت سیلابش»
حال من را نپرس دیوانه
نه به خود می‌رود گرفته عشق
دیگری می‌برد به قلابش
من برایت‌چقدر گریه کنم؟
سعدیا گوسفند قربانی
به که نالد ز دست قصابش؟
بگو به حضرت سعدی بیا که گریه کنیم
نپرس از دل من که خراب و داغون است
«از او بپرس که انگشت‌هاش در خون است
که اندرون جراحت‌رسیدگان چون است»
سر من روی شانه‌ی سعدی
دست‌هایش خزیده در مویم
گریه کردیم و عشق با بهرام
برد من را به دشت آهویم
پ.ن: ستاره‌ها وام‌هایی از بهرام اردبیلی است.
گیومه‌ها تضمین‌هایی از شعر سعدی.
لینک دریافت پی‌دی‌اف شماره نهم فصلنامه‌بین‌المللي‌ماه‌گرفتگی/ بهار ۱۴۰۴:
#فصلنامه_بین_المللی_ماه_گرفتگی
#سال_سوم
#شماره_نهم
#بهار_۱۴۰۴
موارد بیشتر
به زودی انتشار فصلنامه بین‌المللی ماه‌گرفتگی (سال سوم/شماره دهم/تابستان ۱۴۰۴)
بخش شعر: شعری از سعیده محمدی(فصلنامۀ بین‌المللی ماه‌گرفتگی سال سوم/ شمارۀ نهم/بهار ۱۴۰۴)
بخش شعر: شعری از آرزو رنجبر(فصلنامۀ بین‌المللی ماه‌گرفتگی سال سوم/ شمارۀ نهم/بهار ۱۴۰۴)