جمعه‌ها با معرفی فیلم و کارگردان(جلسه ۶۶: فیلم چشمه باکره به کارگردانی اینگمار برگمان)

جمعه‌ها با معرفی فیلم و کارگردان 

این بخش توسط نویسنده، منتقد و پژوهشگر سینما جناب امیرحسین تیکنی  ارائه می‌شود.

جلسه ۶۶

فیلم: چشمه باکره

کارگردان: اینگمار برگمان 

فیلم چشمه باکره ساخته اینگمار برگمان، همچون افسانه‌ای تلخ در جامه‌ای تاریک، سفری‌ست در اعماق وجدان انسانی، جایی که نیکی و شر در جدالی بی‌پایان با یکدیگر می‌رقصند. داستان با سادگی آغاز می‌شود—دختری معصوم، فرستاده‌شده برای انجام وظیفه‌ای دینی، قربانی خشونتی بی‌رحمانه می‌شود—اما برگمان در لایه‌های پنهان روایتش، پرسشی عمیق را در دل مخاطب می‌کارد: آیا انتقام، هرچند از سر درد و خشم، می‌تواند به رستگاری بیانجامد؟ با نورپردازی پرکنتراست، ترکیب‌بندی‌های نمادین، و سکوت‌هایی سنگین‌تر از واژه‌ها، فیلم میان سنت مسیحی و ریشه‌های اسطوره‌ای اسکاندیناویایی پلی تاریک می‌سازد که بر آن، وجدان تماشاگر، همچون قهرمان فیلم، باید از میان گل و خون عبور کند.

در چشمه باکره، برگمان بیش از آنکه روایتی اخلاقی یا دینی ارائه دهد، آیینه‌ای‌ست بی‌پروا در برابر ضعف‌ها و تردیدهای انسان. پدر، که نماد اقتدار، دین، و عدل پدرسالارانه است، پس از وقوع فاجعه، نه به بخشش که به خشم پناه می‌برد، و همین خشم، او را به خشونتی دیگر می‌کشاند—خشونتی که تفاوتی ماهوی با جنایت آغازین ندارد. اما در انتهای فیلم، و در لحظه‌ای که چشمه‌ای از دل خاک برمی‌جوشد، گویی زمینی که شاهد خونریزی بوده، هنوز توان باروری دارد. این چشمه نه نمادی از تطهیر قطعی، که تجسمی از امید لرزان است—امیدی که تنها پس از مواجهه صادقانه با تاریکی، ممکن می‌شود. برگمان با این اثر، نه پاسخ، که سکوتی اندیشمندانه پیش روی ما می‌نهد؛ سکوتی که از دل آن، پرسش‌هایی نیرومندتر از هر کلامی برمی‌خیزند.

لینک تلگرام ارتباط با مدیریت بخش معرفی فیلم:

https://t.me/AmirHTeekany

#جمعه_ها_با_فیلم

#اینگمار_برگمان

#چشمه_باکره

#امیر_حسین_تیکنی

#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان

#فصلنامه_ماه_گرفتگی