جمعه‌ها با معرفی فیلم و کارگردان(فیلم سکوت به کارگردانی اینگمار برگمان)

جمعه‌ها با معرفی فیلم و کارگردان

این بخش توسط نویسنده، منتقد و پژوهشگر سینما جناب امیرحسین تیکنی  ارائه می‌شود.

فیلم: سکوت
کارگردان: اینگمار برگمان
1963

سکوت، سومین فیلم از سه‌گانه معروف برگمان با موضوع ایمان و شک در باورهای نهادینه شده است.
فیلم سکوت اینگمار برگمان سرشار از نمادها و الگوهایی است که در سکوتی سنگین و بی‌رحم در هم تنیده شده‌اند؛ هتل متروکه و کشور ناشناس، جهان مدرنی را تصویر می‌کنند که از معنا تهی شده و زبانش دیگر توان برقراری ارتباط ندارد. واژگان بیگانه‌ و حرکات بی‌هدف نظامی، استعاره‌هایی از جنگ درونی انسان و انزوا در جهانی ناآشنا هستند. رابطه سرد و متضاد دو خواهر، بازتابی از دو قطب عقل و جسم، خرد و شهوت، و تمنای بی‌سرانجام برای نزدیکی و فهم متقابل است. کودک میان این دو زن، نمادی از امید گمشده‌ای است که در سکوتِ سنگین بزرگ‌ترها خاموش می‌شود. فیلم داستان دو خواهر است. استر (با بازی ای‌نگرید تُولین)، زنی تلخ و بیمار و روشنفکر که پایبند به باورهای دینی و سنتی است و دیگری آنا (با بازی گونل لیندبلوم)، زنی متفاوت با خواهر است که به همراه پسرش به سمت شهری خیالی در سفر هستند. استر مریض احوال است و آنها ناچار می‌شوند مدتی را در هتلی اقامت کنند. فیلم در فضایی ابزورد رابطه دو خواهر را به چالش می‌کشد. هر دو به شدت درگیر تضاد درونی هستند و از آن رنج می‌برند. بازتاب این تضاد درونی، بیرونی است و تمرکز فیلم بر نشان دادن این تاثیرپذیری است. هر یک از دو خواهر در مواجه با تضاد درونی خود، خواهر دیگر چهره پنهان خود می‌بیند که می‌کوشد آن را پنهان کند. استر در حالی منتقد رفتارهای آنا است که رخی از آنا را در خود دارد و تلاش می‌کند آن را کتمان کند و از این کتمان رنج می‌برد. آنا نیز، همواره در خود استری را می‌بیند که سبب می‌شود نسبت به هر کاری که می‌کند احساس تعذب داشته باشد. او نیز می‌کوشد با استر درون خود بجنگد اما این جنگ درونی ویرانگر است. موسیقی شگفت انگیز باخ، سکوت موسیقایی را بر سکوت تصاویر می‌نشاند و فیلم را به اثری عمیق که می توان بارها آن را بارها دید، بدل می‌کند.

#جمعه_ها_با_فیلم
#سکوت
#اینگمار_برگمن
#امیر_حسین_تیکنی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان
#فصلنامه_ماه_گرفتگی