خانه‌ی جهانی ماه‌گرفتگان

مجموعه مستقل مردم‌نهاد فرهنگی، ادبی و هنری

شنبه‌ها با شعر(شعری از نصرت‌الله مسعودی)

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب 

به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

شعری از نصرت‌الله مسعودی

 

با باد وُ خاطره

 

 

با بوی دلمه

در ابتدای راهی

که دو سویش

شکلک های عبور ممنوع

سایه در سایه رژه می رفتند

جنازه شده بودیم.

هوا در خود خفه بود

و گُل وُ گِل

در اعماق ِندانستن

در پیدایی های ناممکن ها

همزاد هم بودند.

ما دنبال ِ معنا نمی گشتیم

چون به کوک ِربات رسیده بودیم

و کس نمی دانست

پیش از جنازه شدن

چه بر ما گذشته است.

بر خطوط ِ در هم ِنابالغان

در هم کوبانده می شدیم.

بودها در بی خودی ما

نمود ِنازیبایی ِبود‌، بود.

گیچ ها

از ما راست تر راه می رفتند

سیبل شده بودیم به شکلی نقطه زن

و کار ِ پا و سرمان

در ذات ِ خود

بر طبل ِتقابل هستی و نیستی می زد

و شلیک های هوایی

بر کشاله ی ران مان

از سوراخ ِ دعا می گذشت

و گاهی هم شلیک های سر به زیر

خود را در بینایی ما

بزک می کرد.

عروس های یک چشم

از اسطوره ها

وسط ِقصه های پسا مدرن  پریده بودند.

زبان پریشی برخی شاعران

به چشم های مانده در گِل

راه پیدا نمی کرد.

کاش” ساراماگو” ‌کوری را

با باز نوشتی تازه

پشت ِ ویترین ها می گذاشت

تا  در آینه اش

عکسی می شدیم بر دیواره ی  کج ِدنیا.

کاش دن کیشوت

با وهم ِآسیاب های بادی نشئه نمی شد

و برباد رفتن

این همه از نخ ِنازک ِ بادباک خط نمی گرفت.

آیا ما دو باره در آیینه

رویانده می شویم

و می وزیم در بهاران ِباد وُ خاطره؟

تو چیزی بگو

پیچیده در کلاف ِ بادهای بی موسم!

 

 

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:

https://t.me/MAHIGOOLI

 

#نصرت‌الله_مسعودی

#اشعار_منتخب_در_سایت

#سمیه_جلالی

#شنبه_های_شعر

#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی

#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان