شنبه‌ها با شعر(شعری از آرزو رنجبر)

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب 

به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

شعری از آرزو رنجبر

 

 

نشسته در مرکز

در ضلعِ بنفشِ دایره

روی استخوان برهنه‌ی غرور

گیر در گلوی سخره

ایستاده‌‌‌ بر صخره‌ای که

آب می‌رود حاشیه‌های نارنجی‌اش

و غبارش

چشمی آغشته به

فراموشی ِ جنگل

 

لبه‌ی جنگ را

مماس می‌کنم بر تیشه‌ی فراموشی

که انزوا محالِ حال ستاره است

نمی‌سوزم

می‌درخشم

در چشمِ عنکبوت

بر تار هفت خط اش

که زهر می‌چکاند به دریچه‌

ها ها ها

و اینگونه بلند می‌ایستد

تا-تاری بر تاریکی بنوازد

پژواک در حلقه تاب می‌خورد

در کتابی که کسی ننوشته است

 

باد کور از

تماشاست

خم شو

بر قامتِ درخت

سپید-

اری

تا غرور نام دیگرِ نابینایی باشد

بی‌آن‌که پلک بزنی

 

تَرَک نمی‌خورد تاجِ چینی‌ام

که گرم و سرد چشیده

را چه باک از وزنِ زمستان

که بر دوش خیال

سایه‌ می‌بافد

که قله سرافراز است

و آب می‌شود کوه دروغ

زیر پایِ گُمانِ-زنی که مرد نیست.

 

 

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:

https://t.me/MAHIGOOLI

 

 

#آرزو_رنجبر

#اشعار_منتخب_در_سایت

#سمیه_جلالی

#شنبه_های_شعر

#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی

#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان