خانه‌ی جهانی ماه‌گرفتگان

مجموعه مستقل مردم‌نهاد فرهنگی، ادبی و هنری

شنبه‌ها با شعر(شعری از فرزانه قوامی)

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب

به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

 

شعری از فرزانه قوامی

 

می‌خواهم تپش این ثانیه‌ام را به تو واگذار کنم

شک کنم به خلوت دانه‌های سیب

روزم را به فنا بسپارم

و فوج‌فوج کبوتر بزایم در ایوان و انظار مردم

.

می‌خواهم لقمه‌ی حرام پدرم باشم

صدای تو را بپیچانم در گوش نا‌اهل خودم

صدبار دیگر بگویم

که از تراوش لبخند و تراکم ناهموار اشک به ستوه نیامده‌ام

و انتظار می‌کشم برای یک لحظه‌ی ناغافل

.

می خواهم آب معدنی بنوشم

به فواید، چنگ بزنم

و مصرف کنم بی‌رویه‌های نهفته در کنار تو را

به میز بگویم مهربان باش با پایه‌هایم

به صندلی بگویم نرو

به پرده چنگ بیندازم

آفتاب را ننوش!

من خنک نخواهم شد

کنار برو از نقطه‌ی تمرکزی که برایت ساخته‌ام

و گردن‌بندم را بینداز

هفت خیابان آن سوتر

تا مرز واقعی ما مشخص شود

.

نفس‌نفس می‌زنم

بازگشته از طبرستان

تا غم‌خانه‌ی کنج دلم

که درختانش را به تیر بسته‌اند

مرز

قلمرو

تا این‌جا

تا آن‌جا

همه‌چیز را به آرش بسپار

نیم‌تنه‌ی خودت

بالاپوش پدرت

زخم کاری در احراز هویتم

برج میلادم

پایانه‌ی آزادیم

سامانه‌ی تنهاییم

همه چیز را به آرش بسپار

.

از همه‌ی اسباب‌ها گریزان

به خودم عادت کرده‌ام

نزدیک‌تر بیا

این سقف دوبار ریخته را به تو می‌سپارم

موسای خفته در سبدم را به تو می‌سپارم

عیسای بی‌دست و پایم را به تو می‌سپارم

چرخ خرید و اغذیه و ادویه‌ام را به تو می‌سپارم

لیلای سیه‌چرده نیستم

اما عشق سوزان پسرانم را به تو می‌سپارم

شب را با ستارگان جلف و چشمک‌زنش به تو می‌سپارم

روز را با وقاحت تابیده بر بستر درهمم به تو می‌سپارم

ترانه‌ی مرا ببوس را به تو می‌سپارم

و حبابی چرخان می‌شوم

در حافظه‌ی خاردار تو

 

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:

https://t.me/MAHIGOOLI

 

 

#فرزانه_قوامی

#اشعار_منتخب_در_سایت

#سمیه_جلالی

#شنبه_های_شعر

#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی

#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان