خانه‌ی جهانی ماه‌گرفتگان

مجموعه مستقل مردم‌نهاد فرهنگی، ادبی و هنری

شنبه‌ها با شعر(شعری از آرزو رنجبر)

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب

به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

 

شعری از آرزو رنجبر

 

دختر ح-هوا و مادرِ زمین هستم!

در وطن شبیه زندانی،

روی نقشه‌ها به دنبال آزادی.

 

– روی گردن، گندمزار

طناب می‌بافم بر سر

مُرده می‌شورم در دل/

شعر می‌سابم بر صورت.

 

منم عروسِ زندانبان!

کبوترِ شاخه هایِ زیتونی

که  با رختِ سفید می‌رقصد

برای صلح و امید

می‌خواند می می می خواند.

 

آسمانِ اينجا هرچند تیره و تار

و شکوفه ندارد درخت انار/

شبْ، خالی از ذره‌های نورِ

در انحصار چاله‌ ماه.

 

امّا خونِ قرمز انگورم!

رب‌ُالنوعِ حبه‌هایِ سیاه/

مؤمن به آیه‌‌ی برفِ سفید

شهیدِ آهِ برخاسته از نهادِ زمین،

در چهار سویِ خاکِ زمان

در انحنای شانه‌ زن

و بر گره‌ کوری چارقدِ سبز زندگی

پَر باز می‌کنم به ارتفاعِ یالِ آزادی.

 

 

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:

https://t.me/MAHIGOOLI

 

#آرزو_رنجبر

#اشعار_منتخب_در_سایت

#سمیه_جلالی

#شنبه_های_شعر

#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی

#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان