شنبه‌ها با شعر (شعری از شهین راکی)

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب
به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

شعری از شهین راکی

‌
مصنوعی می‌نماید
بی دریچه‌ای که بگشایم
بر غشای کلمه
پرت نشده
تو را صدا می‌زنم
وقتی کمی
خارج از پاشنه
دری را نچرخانده‌ام
و از آن ورطه
بر راستایی دور
جرعه‌ای وهم ننوشیده‌ام
آه ، چقدر همذات‌پنداری دارند
کلمات
با جان و‌جهان‌های در من گُم
و چقدر سیر و سلوک بودن را
به رگان خاموش خویش،
بارورند
چقدر چون تشنگانی محض
از رموز در خود جاری
سیراب‌اند
و چقدر این لبخند
این ‌لبخند نشسته بر لب
رندانه می‌‌‌نماید
وقتی، ذره ای
رعُب چشمانم را
از گوشه‌‌ای بسته
دریده و دیده.ام
راه‌‌های رسیدن تا تو
حصارهایند بر آنچه که
بی‌راهه‌اش می‌دانند
تا اکتفا کنی به اراجیفی
که مرا می‌ترسانند
من فقط
از لای دری که ‌گشودم
از زاویه‌ای که به پرتگاهی، می‌رفت
کمی نظر کردم
تا آویخته بر اخترها
بر فراز چاله‌های سیاه
آویزان بتابم

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:
https://t.me/MAHIGOOLI

#شهین_راکی
#اشعار_منتخب_در_سایت
#سمیه_جلالی
#شنبه_های_شعر
#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان