شنبه‌ها با شعر(اشعاری از سارا محمدی نوترکی)

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب
به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

اشعاری از سارا محمدی نوترکی

۱

چارقدِ خاکستری‌ام را
می‌کشم به انبارِ هیزم
چشمانِ تاریخیِ گل سرخ گر می‌گیرند
جای اسپند خالی
اگر بود، می پرید بالایِ پلکم
برای بوی خوشش هم که شده
آوازه آتش نمی‌شدم
می‌خواهم تو بدانی
ای گنجشکی که سیم‌ها را تکان می‌دهی
و آواز می‌خوانی برای ماندگاری درخت

۲

اگر سه قطره خون
زیرپیراهنم را
رنگین نساخته بود
می‌ایستادم
برای درخت چه آورده بودی؟
در باقی‌مانده‌‌ام
آواز صنوبری
تکه تکه می‌شود
همین که خالی نمی‌روی
خوشحالم!

۳

آه ای آه سترگ
چقدر بی‌تاثیر بودی!
من تو را کشیده بودم
بر درختِ بی گفت
بر تاول‌هایِ خمیرِ ورنیامده‌ی نان‌های تافتان
چقدر بی‌تاثیر بودی
ای اقیانوس بزرگ!
من داد می‌زدم:
دلفین‌ها غرق شده‌‌اند
تو پاورچین پاورچین
کنار می‌زدی
صدفی که از دردش صدا می‌داد
و امتداد می‌یافتی در هِ آخرِ تنها!

۴

با هیچ اَبَرکوه
نمی‌توان گفت:
سه‌ گوش به ساق های ابر باران‌زاست، شکلِ گل دارد
بر دامن بلندِ قهوه‌ایِ چشم‌گیر،
چشم‌هان قلندریِ بابونه،
ثلاث
به سی
بُرده است!

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:
https://t.me/MAHIGOOLI

#سارا_محمدی_نوترکی
#اشعار_منتخب_در_سایت
#سمیه_جلالی
#شنبه_های_شعر
#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان