جمعهها با معرفی فیلم و کارگردان
این بخش توسط نویسنده، منتقد و پژوهشگر سینما جناب امیرحسین تیکنی ارائه میشود.
فیلم حافظه
به کارگردانی میشل فرانکو
2023
تنهاترین انسان، نخستین آنهاست. زندگی انسان و تنهاییهای او، دو مقوله جدایی ناپذیر هستند. انسان ذاتا تنهاست. این تنهایی ذاتی نیز هرگز با افرادی که در کنار انسان هستند، تعریف نمیشود؛ هرچند کیفیت و تعداد آنها میتواند بر خود شخص تاثیر بگذارد و او را به سمت تنهایی ببرد یا بالعکس او را از تنهایی دور کند. همهی ما انسانهای بسیاری را میشناسیم که کشش به سمت تنهایی دارند. حضور در مکانهای پر سر و صدا، مهمانیهای شلوغ و … آنها را خیلی سریع کسل میکند و ترجیح میدهند پس از مدتی به سمت تنهایی بروند. در مقابل این دسته انسانها، انسانهای بیشماری هم هستند که تحمل تنهایی را ندارند و تنهایی برای آنها میتواند منجر به بی حوصلگی شود. در تنهایی دسته نخست چه میگذرد که تنها نبودن برایشان امری کسالت بار است؟ و تنهایی چه باری بر دوش دسته دوم میگذارد که تاب آن برایشان بدل به عذاب میشود. تنهایی با رخدادهایی که در حافظه انسان شکل میگیرد، در ارتباط است و فیلم حافظه به کارگردانی میشل فرانکو کارگردان شناخته شده مکزیکی نیز بر اساس همین موضوع ساخته شده است. فیلم داستان برخورد مرد و زنی است که هر یک در تنهایی خود محصور هستند، با این تفاوت که دلیل این تنهایی برای هر دو کاملا متفاوت است. ساول شخصیت مرد فیلم با بازی درخشان پیتر سارسگارد که با این فیلم جایزه ولپی بهترین بازیگر مرد جشنواره ونیز را از آن خود کرد. او در نقش شخصی ظاهر شده است که دچار بیماری دیمنشیا است. این بیماری سبب آسیبهای جدی به بخشهایی از حافظه میشود، به گونهای که حافظهی فرد در لحظاتی قدرت به یاد آوردن و نیز به خاطر سپردن اتفاقاتی که اطرافش رخ میدهد را از دست میدهد. ساول به دلیل این بیماری نمیتواند به تنهایی زندگی کند، در عین حال به خاطر شرایطی که در آن قرار دارد به شدت احساس تنهایی میکند. تنهایی او زاییده حافظه از دست رفتهاش است.
فیلم حافظه با دقت بسیار در شکل بندی تصاویر نشان از تجربه خوب کارگردانش دارد. کارگردانی که بیشتر به خاطر فیلمهای کوتاهش شناخته میشود. فیلم حافظه بیننده را وادار می کند به این نکته بیاندیشد که نداشتن حافظه یک خلل است یا یک موهبت.
فیلم حافظه با روایت و نگاهی دقیق و درست، داستانی را در جهت تنهایی ذهن انسان و ارتباط آن با بدن را به تصویر میکشد. حافظهی انسان را با تاریخی که بر بدنش گذشته است، گره میزند و از آن انسانی قابل درک برای ما خلق میکند. انسانی که همچنان که با تنهاییهایش درگیر است و از آن میگریزد، سخت به آن نیازمند است و بی آن نمیتواند زندگی کند.
#جمعه_ها_با_فیلم
#حافظه
#میشل_فرانکو
#امیر_حسین_تیکنی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان
#فصلنامه_ماه_گرفتگی
موارد بیشتر
جمعهها با معرفی فیلم و کارگردان(فیلم:آناتومی یک سقوط اثر ژوستین تریه)
جمعهها با معرفی فیلم و کارگردان (فیلم ” زیبایی بزرگ کارگردان” اثر پائولو سورنتینو)
جمعهها با معرفی فیلم و کارگردان (فیلم پرده دوم اثر کوآنتین دوپیو)