شنبه‌ها با شعر
اشعار منتخب
به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی
شعری از بنفشه فریس‌آبادی
گوزن‌های منفرد انزوا
انگار که با گوزن گیج بزرگی شاخ به شاخ شده باشم
و درست در آخرین لحظه،بازوهای متقاطع‌ام توی صورتش پاشیده باشد از هم
و تکه‌تکه‌های شیشه‌ای‌اَم را کاشته باشم توی گوشت برآمده‌ی سینه‌اش .
انگار که حریف مادّه‌ی این تصادم بی‌وقت،من بوده باشم
و قسمت نَرَش
با خیز حیوانیِ تندی
شاخش بگیرد به راهنمای جلو
ولو بخوابد روی کاپوتِ فرورفته از جای سرخِ بدنش .
جاده تاریک است
“چراغ‌های رابطه”* تاریک است
و نمای دور جنگلی که دو سوی راه،در نور سرخ آمبولانس می‌چرخد
تاریک است
گوزن هم که اصولن حیوانی تاریک است
خم شده روی فرمانِ در رفته از کتف
و با بیهوشی محض
به صفحه‌ی حوادث روزنامه‌ی فردا فکر می‌کند
و تسلیت‌های احتمالیِ زیر چاپ.
حالا به تمام اجزای تنم دست بزن
نبضم درست روی استخوان سینه ایستاده است
و قلب شکافته‌ام از زیر چرخ‌های وارونه راه می‌افتد
و با چکه‌های مداوم بنزین
طرح چند رنگِ شاخ‌های تنیده رسم می‌کند.
” به مادرم بگویید”* این تازه اول کار است .
با هیبت چهل تکه‌ی گوزنی دوجنسی
که شق شاخ‌های نرینه زیر پوست‌اش بلند می‌شود
و خرده شیشه‌های نطفه کرده توی شکمش
حباب حبابِ خون و بنزین و درخت است،
شده‌ام ماشین مچاله‌ی فروغ
که چند دقیقه پیش از مراسم تدفین اوراق شد.
لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:
https://t.me/MAHIGOOLI
#بنفشه_فریس_آبادی
#اشعار_منتخب_در_سایت
#سمیه_جلالی
#شنبه_های_شعر
#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان
موارد بیشتر
شنبه ها با شعر (شعری از رزا جمالی)
شنبه ها با شعر (شعری از پگاه احمدی)
شنبه‌ها با شعر (شعری از امیرعباس فرجی)