شعری از حامد حسنی‌آسیابدره

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب
به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

شعری از حامد حسنی‌آسیابدره

به فردیت موجود این گزاره فکر کن
در نیمه‌های شبی که درد جناغ سینه‌ات به چاه فرو می‌ریزد
تنهایی سینه بند آفتابگردان را
رها
رها کن
در هنگامه‌ای که هیچ غضروفی باقی نیست
برای پیوندِ استخوان‌های این رابطه
که بوی سگ مردگی دارند
بوی زنا
و تنها
بوی خوش یک زن به مانند
آرالدیت متصلت ‌می‌کند به زندگی
زندگی مولکولی
برای عنصری بی سرزمین‌تر از جداول مندلیف
یکصد و بیست و سه نیوتن بر متر
توانی ست از تحملی که هرگز نداشتی
از مرگ
از زندگی

در سَر گذشت
و هنوز نیمه شبی است که نباید داشت تو را
تو را
تو را
و گاهی تو را
که چشمانت را به یاد دارم قبل از تبعید
حین فرار
بعد از
انکار خود در پناه همه‌ی دیوار نویسی‌ها
و کبودی ران پایت گواه‌ است
قصد داشتند خون تو را بدزدند تا
متهم شوی
به چه؟
این را اعتراف نکن

دوستت داشتم
بی‌آنکه رگ گلویت را
به بوسه‌های مورب آغشته ببینم
این را اعتراف نکن

این منم یا تو
تار و پودی ریش
در انتظار یک خامه فرش اسلیمی
کثر کن
آرزوی چشم‌های تاک را

گیسوان آفتاب را بِبُر و دست بگیر این سردرد مزمن را
در بازار آبروی بر باد یک مرد بی‌میل یا هوس
هوس ریشه‌ی پیوندی انار و ازگیل
دفه زدن دارد بر دار

آه که چرا
کهنه گرایی‌ات‌ به نو پوش زمان زیبنده نیست
آغوشی که پستان آفتاب را از یاد نبرده هنوز
فرایت خوانده به
نبرد خمره‌ی شراب در ظلمات
درد برش پوستین وارونه‌ی مویرگ‌های مذاب
همه را می‌دانستی
از حذفیات محتمل
از نیم بوت‌های گوزن
و
دکمه‌ها‌ی پخش روی فرش طرد شده‌ی عرش
آری می‌دانستی
خالکوبی پرتو‌ی روشنا
روی پرز بلوند ساق‌ در آفتاب
شیطان را نیز به سجده می‌کشد
بایست
به نماز نیاز
قد أقمتك نورا

این منم یا تو
عفونت مزمن آن گناه نابخشودنیت
مرکورکروم هم علاج نمی‌کند گاهی
برای تبعید
ژوهانسبورگ یا ری
پناه عبدالعظیم هم علاج نمی‌کند گاهی
حتی این را نیز اعتراف نکن
اما
تو
به فردیت موجود این گزاره فکر کن

کثر: کاردک فرش بافی
دفه: شانه پود کشی

لینک ارتباط با دبیر شعر فصلنامه ماه‌گرفتگی:
https://t.me/MAHIGOOLI

#حامد_حسنی_آسیابدره
#اشعار_منتخب_در_سایت
#سمیه_جلالی
#شنبه_های_شعر
#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان