خانه‌ی جهانی ماه‌گرفتگان

مجموعه مستقل مردم‌نهاد فرهنگی، ادبی و هنری

شعری از فرزانه قوامی

شنبه‌ها با شعر

اشعار منتخب
به کوشش دبیر شعر سمیه جلالی

شعری از فرزانه قوامی

مقتل ماهیان سرخ‌فام

بذل جان نمودیم
بذل مال نمودیم
بذل پستان‌های نو‌شکفته در نازکای پیراهن نمودیم
بذل هر آن‌چه مالامال نمودیم
به مِهر معلوم
از نکاح یک‌شبه بازگشتیم
خفیف و عفیف
بر مُهر آویخته از نهان‌گاهمان تاختند
و بستر به نبات آراستند
سیصد سال گذشت
گل‌های قاصد و تن‌های فاسد
بر دهانه‌ی غار رویید
یارانم که هفت تن بودند
یکایک بر گونه‌های گلناری‌ام نواختند
شراع‌ها افراشتند
عزم بر ترک موطن گُزیدند
و اقیانوس مقتل ماهیان سرخ‌فامم گشت
خورشید را از آن سوی سگستان
به نیزه آوردم و فرمودم
بتاب بر سرزمین اختران تابان
بتاب بر سرزمین مردان تازان
در منطقه‌البروجی هولناک
سینه‌ها گشادیم و تیر می‌بارید
بالغ شدیم
و مویی از زهار امردان بر‌نخاست
هموار و جوشان
تپه‌ها به سینه پیمودیم
و زمین بر دهانمان شصت نهاد
یا کوه!
یا کوه!
صدای مرا بر ستیغ‌ها می‌شنوی؟
منم که صحرا به شب پیمودم
رو به آن ابر سترگ
به دست بسته ایستادم و گفتم
آه! دیگر تشنه نیستم
و چوپانان بر بالینم نی می‌نواختند
منم که رمالان سرنوشتم را
بر ادویه‌ای غریب خواندند
سیصد سال گریستند
و به استغاثه مرگ طلبیدند
یا کوه!
یا کوه!
صدای مرا بر ستیغ‌ها می‌شنوی؟

#فرزانه_قوامی
#اشعار_منتخب_در_سایت
#سمیه_جلالی
#شنبه_های_شعر
#فصلنامه_مطالعاتی_انتقادی_ماه_گرفتگی
#خانه_جهانی_ماه_گرفتگان